ദൈവത്തിനു കത്തെഴുതുന്നവള്‍

ഈ പോസ്റ്റിന്റെ പ്രേരണ എന്റെ ഒരു കൂട്ടുക്കാരിയാണ്.ഒരു സാധാ‍രണ കുട്ടിയെ പോലെ തന്നെയാണ് അവളും.ഒരിക്കല്‍ കോളേജ് ലൈബ്രറിയില്‍ അവളുമായി സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ അവളുടെ ബുക്കിന്റെ ഇടയില്‍ നിന്നും ഒരു പേപര്‍ നിലത്തു വീണു.ദിവസങ്ങളോളം ഭക്ഷണം കാണാത്ത ഒരു കുട്ടി ബിരിയാണി കണ്ട പോലെ അവള്‍ ആ പേപര്‍ ചാടിയെടുത്തു ബുക്കില്‍ വച്ച.എന്താണന്നു ചോദിച്ചപ്പോള്‍ ഒന്നുമില്ല എന്നു പറഞ്ഞു ഒഴിഞ്ഞു മാറി.ഞാന്‍ കരുതി വല്ല പ്രണയലേഖനവും ആയിരിക്കുമെന്ന്.ചോദിച്ചപ്പോള്‍ അതല്ല എന്നു പറഞ്ഞു.കുറേ നിര്‍ബന്ധിച്ചപ്പോള്‍ മടിയോടെ ആ പേപ്പര്‍ എനിക്കു തന്നു.പേപര്‍ തുറന്നു വായിച്ച ഞാന്‍ ഒന്നു ഞെട്ടി.സത്യത്തില്‍ ആ കത്തു ദൈവത്തിനായിരുന്നു.അവളുടെ സങ്കടങ്ങളും പരിഭവങ്ങളും ഒരു സുഹ്യത്തിനെന്ന പോലെ അവള്‍ ദൈവത്തിനെഴുതിയിരിക്കുന്നു.മുഴുവന്‍ വായിച്ച ശേഷം എന്തിനാണ് ഇങ്ങനെ എഴുതിയതെന്നു ചോദിച്ചപ്പോള്‍ ചെറുപ്പം മുതല്‍ക്കുള്ള ശീലമാണെന്നും സങ്കടമോ മറ്റോ വരുമ്പോള്‍ ഇത്തരത്തില്‍ എഴുതുന്നത് മനസ്സിനു വളരെ ആശ്വാസം നല്‍കാറുണ്ടെന്നും പറഞ്ഞു.

ഞാന്‍ പല തരക്കാരെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്.സങ്കടം വരുമ്പോള്‍ ചൂടാകുന്നവരെയും മിണ്ടാതിരിക്കുന്നവരേയും കരയുന്നവരേയും മറ്റും എന്നാല്‍ ഇതൊരു വ്യത്യസ്ഥാനുഭവമായിരുന്നു.